Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi
nr 105 im. Ludwiki Wawrzyńskiej

Współpraca ze szkołą w Nepalu

8.09.2025

DRUGI ROK WSPÓŁPRACY I NOWY PROJEKT EDUKACYJNY

W tym roku szkolnym nauczyciele języka angielskiego z dwóch kontynentów: Pani Paulina Włosińska i Pan Bhim Bahadur Tamang postanowili, że będą uczyć swoich uczniów z zastosowaniem tych samych metod.

Skąd taki pomysł? Oto opis projektu w 3 językach: polskim, nepalskim i angielskim.

Od Tatr po Himalaje - wspólna nauka języka angielskiego

 Rozpoczynamy niezwykłą przygodę edukacyjną, która łączy dzieci z dwóch odległych zakątków świata – Polski i Nepalu. Nasz wspólny projekt językowy “From the Tatras to the Himalayas – Learning English Together” skierowany jest do uczniów klas 1–3 i ma na celu pokazanie, że nauka języka angielskiego nie zna granic ani barier.

Chcemy udowodnić, że niezależnie od tego, czy siedzimy w szkolnej ławce w Europie, czy w Azji, wszędzie możemy uczyć się w taki sam sposób – z radością, ciekawością i otwartością. W centrum naszego projektu znajdują się dzieci i ich rozwój, bo to one są przyszłością i to dla nich tworzymy przestrzeń do wzajemnej inspiracji i wspólnego odkrywania świata.

Współpraca nauczycieli i uczniów z Polski i Nepalu to nie tylko nauka języka, ale także budowanie mostów międzykulturowych. Chcemy, by mali uczniowie zobaczyli, że różnice geograficzne, kulturowe czy religijne nie dzielą, ale wzbogacają. Jesteśmy braćmi i siostrami, którzy razem tworzą jedną wspólnotę – wspólnotę uczących się, otwartych na siebie ludzi.

Jak w piosence Michaela Jacksona “Heal the World” – możemy sprawić, że świat stanie się lepszym miejscem, jeśli tylko otworzymy serca i będziemy działać wspólnie. Właśnie taka jest idea naszego projektu: poprzez edukację, równość i współpracę dzieci z Polski i Nepalu uczą się, że razem mogą budować przyjazny, otwarty świat bez granic.

Tatry i Himalaje – dwa łańcuchy górskie, oddalone od siebie tysiące kilometrów – symbolicznie połączyliśmy w naszym projekcie. To właśnie góry uczą nas pokory, siły i wytrwałości, a dzieci pokazują, że prawdziwa moc tkwi w prostocie: w radości wspólnej nauki, w śmiechu, w przyjaźni.

Naszym marzeniem jest, aby ten projekt stał się początkiem długiej drogi, w której dzieci z Polski i Nepalu będą nie tylko uczyć się języka angielskiego, ale również odkrywać, że świat jest jeden, a w nim najważniejsze są dobro, równość i wzajemne zrozumienie.

Paulina i Bhim 

From the Tatras to the Himalayas – Learning English Together

We are embarking on an extraordinary educational adventure that connects children from two distant corners of the world – Poland and Nepal. Our joint language project, “From the Tatras to the Himalayas – Learning English Together”, is dedicated to students in grades 1–3 and aims to show that learning English knows no borders or barriers.

We want to prove that no matter whether we sit in a classroom in Europe or in Asia, we can all learn in the same way – with joy, curiosity, and openness. At the heart of our project are children and their development, because they are the future, and it is for them that we create a space for mutual inspiration and shared discovery of the world.

The cooperation of teachers and students from Poland and Nepal is not only about learning a language but also about building intercultural bridges. We want young learners to see that geographical, cultural, or religious differences do not divide but enrich us. We are brothers and sisters who together form one community – a community of learners open to one another.

As in Michael Jackson’s song “Heal the World” – we can make the world a better place if only we open our hearts and act together. This is the very idea of our project: through education, equality, and cooperation, children from Poland and Nepal learn that together they can build a friendly, open, and borderless world.

The Tatras and the Himalayas – two mountain ranges separated by thousands of kilometers – have been symbolically connected in our project. Mountains teach us humility, strength, and perseverance, while children show us that true power lies in simplicity: in the joy of learning together, in laughter, and in friendship.

Our dream is that this project will become the beginning of a long journey in which children from Poland and Nepal will not only learn English but also discover that the world is one, and within it the most important values are kindness, equality, and mutual understanding.

Paulina and Bhim

तात्रा पर्वतदेखि हिमालयसम्म – सँगै अंग्रेजी सिक्दै

हामी एक असाधारण शैक्षिक यात्राको सुरुवात गर्दैछौँ, जसले संसारका दुई टाढा कुनामा रहेका बच्चाहरू – पोल्याण्ड र नेपाल – लाई जोड्छ। हाम्रो संयुक्त भाषा परियोजना “From the Tatras to the Himalayas – Learning English Together” कक्षा १–३ का विद्यार्थीहरूलाई लक्षित गरिएको हो र यसको उद्देश्य देखाउनु हो कि अंग्रेजी भाषा सिक्न कुनै सिमाना वा अवरोध हुँदैन। 

हामी प्रमाणित गर्न चाहन्छौँ कि चाहे हामी युरोपमा विद्यालयको कक्षामा बसिरहेका होस् वा एशियामा, हामी जहाँ भए पनि समान तरिकाले सिक्न सक्छौँ – आनन्द, जिज्ञासा र खुलापनसहित। हाम्रो परियोजनाको केन्द्रमा बच्चाहरू र तिनीहरूको विकास छन्, किनभने उनीहरू भविष्य हुन्, र उनीहरूकै लागि हामीले आपसी प्रेरणा र संसारलाई सँगै पत्ता लगाउने ठाउँ सिर्जना गरेका छौँ।

पोल्याण्ड र नेपालका शिक्षक तथा विद्यार्थीहरूको सहकार्य मात्र भाषा सिक्ने कुरा होइन, यो अन्तरसंस्कृतिक पुलहरू निर्माण गर्ने प्रक्रियासमेत हो। हामी चाहन्छौँ कि साना विद्यार्थीहरूले बुझून् कि भौगोलिक, सांस्कृतिक वा धार्मिक भिन्नताहरूले हामीलाई छुट्याउँदैनन्, बरु अझ समृद्ध बनाउँछन्। हामी दाजुभाइ र दिदीबहिनी हौँ, जसले सँगै एउटा साझा समुदाय – सिक्ने, एकअर्काप्रति खुला मानिसहरूको समुदाय – बनाउँछन्।

माइकल ज्याक्सनको गीत “Heal the World” मा जस्तै – यदि हामीले हृदय खोल्यौँ र सँगै काम गर्यौँ भने संसारलाई अझ राम्रो स्थान बनाउन सक्छौँ। यही हो हाम्रो परियोजनाको विचार: शिक्षा, समानता र सहकार्यमार्फत पोल्याण्ड र नेपालका बालबालिकाहरूले सिक्छन् कि उनीहरूले सँगै मैत्रीपूर्ण, खुला र सिमानारहित संसार बनाउन सक्छन्।

तात्रा र हिमालय – हजारौँ किलोमिटर टाढा रहेका दुई पर्वत शृङ्खलाहरू – हामीले यस परियोजनामा प्रतीकात्मक रूपमा जोडिएका छौँ। पर्वतहरूले हामीलाई नम्रता, शक्ति र धैर्य सिकाउँछन्, भने बच्चाहरूले देखाउँछन् कि साँचो शक्ति सादगीमै लुकेको छ: सँगै सिक्ने आनन्दमा, हाँसोमा, मित्रतामा।

हाम्रो सपना यो छ कि यो परियोजना लामो यात्राको सुरुवात बनोस्, जसमा पोल्याण्ड र नेपालका बालबालिकाहरू केवल अंग्रेजी सिक्ने मात्र नभई यो पनि पत्ता लगाउनेछन् कि संसार एक हो, र त्यसमा सबैभन्दा महत्वपूर्ण कुरा हो – सद्भाव, समानता र आपसी बुझाइ।

पाउलिना र भीम

ROK SZKOLNY 2024/2025

27.08.2025 

POŻEGNANIE NIE NA ZAWSZE

Wizyta studyjna Pana Dyrektora Bhima Bahadura Tamanga w Szkole Podstawowej nr 105 w Krakowie była ostatnim zrealizowanym punktem projektu edukacyjnego w roku szkolnym 2024/2025 (w kalendarzu nepalskim 2081/2082) w ramach partnerstwa szkół.  Społeczności obydwu szkół przygotowały na zakończenie podarunki. Szkoła polska hojnie obdarowała uczniów i nauczycieli nepalskich przyborami szkolnymi, słodyczami, chustą animacyjną. Z kolei Pan Bhim przywiózł z Nepalu okolicznościową tablicę z podziękowaniami, flagi i kartki z pozdrowieniami dla wszystkich klas, rytualne szale powitalne oraz ladu - nepalski słodki deser.

Ten rok pracy projektowej przechodzi powoli do historii, ale to nie koniec współpracy. W kolejnym roku czekają nas nowe zadania, realizowane w  nieco w innej formie, ale cały czas  wspólnie  "pod wielkim dachem nieba".

27.06.2025 

CZAS POWIEDZIEĆ "DO WIDZENIA"

Pierwszy raz w historii Szkoły Podstawowej nr 105 w Krakowie zaszczycił nas swoją obecnością na zakończeniu roku szkolnego w klasach młodszych gość z Nepalu. Po tygodniowej wizycie studyjnej Pan Bhim Bahadur Tamang stał się częścią naszej szkolnej społeczności. Był to dla Niego niezwykle intensywny czas, a dla nas okazja i jednocześnie wielka przyjemność do współpracy interkontynentalnej. Pan Bhim aktywnie włączył się w uroczystość zakończenia: zatańczył taniec nepalski z polskimi uczniami z klas pierwszych, podarował wszystkim klasom flagi nepalskie i pocztówki z pozdrowieniami oraz podziękował Dyrekcji i całej społeczności za ciepłe i serdeczne przyjęcie.

30.06.2025 

TO NIE JEST PRZYPADEK

Kiedy Dyrekcja naszej szkoły przekazała informację, że chce się ze mną koniecznie skontaktować jedna z nauczycielek ze Szkoły Podstawowej nr 24 w Tychach, którą interesuje współpraca ze szkołą w Nepalu, byłam mile zaskoczona. Od razu zdzwoniłyśmy się z Basią Tomasiewicz i umówiłyśmy na spotkanie online, żeby porozmawiać dłużej. 

I ta nowa znajomość to był najpiękniejszy prezent w dniu moich urodzin. Okazało się, że razem z Basią wiele nas łączy nie tylko na polu zawodowym i że obydwie jesteśmy trochę szalone w działaniu i rzecz jasna widzimy sens współpracy ze szkołami w Nepalu - każda z nas z inną szkołą. Potem okazało się, że te “nasze” nepalskie szkoły leżą w odległości nieco ponad 30 km od siebie, postanowiłyśmy pójść krok dalej i zapoznać ze sobą dwóch nepalskich dyrektorów: Bhima Tamanga i Begama Thapę. Dyrektorom udało spotkać się w realu w Nepalu, a całej naszej czwórce udało się stworzyć międzynarodową “rodzinę” nauczycieli (cała czwórka ma imiona na literę B). Działamy teraz razem czwórkę przy bardzo mocnym wsparciu Dyrekcji obydwu naszych polskich szkół. 

Basia w asyście swoich koleżanek przyjechała do Krakowa powitać Bhima 23 czerwca 2025 r. Z kolei Bhim w asyście naszej projektowej ekipy odwiedził szkołę Basi w Tychach 30 czerwca 2025 r. Nie przyjechał z pustymi rękami - przywiózł prezenty od Begama i innych nauczycieli ze szkoły w Palanchok, a także od siebie. Zwiedził szkołę, zachwycał się mnóstwem wystaw i projektów nepalskich, górskim wystrojem i flagami modlitwnymi w hollu szkoły. Spotkał się z uczniami, którzy zrobili mu spacer po szkole, przy okazji rozwijając swoje kompetencje językowe rozmowami w trakcie zwiedzania. Długo rozmawiał z Dyrekcją i nauczycielami dzieląc się doświadczeniami dotyczącymi realizacji programów edukacyjnych w ramach partnerstw między szkołami polskimi a szkołami spoza kontynentu europejskiego. Na koniec spotkania udało się połączyć z drugim dyrektorem Panem Begamem Thapą. I to było piękne i spontaniczne - przez moment byliśmy wszyscy razem.

Kolejny zbieg okoliczności we współpracy. Poszerza się krąg. Okazuje się, że dla nauczycieli, którzy chcą, żeby ich uczniowie poznali różnorodność międzykulturową, nie ma żadnych przeszkód i odległość prawie 8000 km, która dzieli obydwa kraje, nie istnieje. Dobre chęci do mnożenia dobra dają moc.

Jestem w 100 procentach przekonana, że przypadki w naszym życiu nie dzieją się przypadkowo. 

26.06.2025 

NIE TYLKO PODRÓŻ PO POLSCE - SPOTKANIE Z KLUBEM EUROPEJSKIM

Uczniowie ze Szkolnego Klubu Europejskiego przez cały rok poznawali kulturę Nepalu. Mieli też okazję łączyć się online z młodszymi kolegami z nepalskiej szkoły. Przez cały rok czekali też na spotkanie z Panem Dyrektorem Bhimem Tamangiem tu w Polsce. I udało się! 

W przeddzień zakończenia roku szkolnego Dyrektor z Nepalu spotkał się z Klubem Europejskim. Spotkanie zostało przygotowane fantastycznie. Była prezentacja o działalności Klubu. Była degustacja polskich potraw i zgadywanie przez Pana Bhima, z jakich składników są zrobione. Była inscenizacja legendy o Smoku Wawelskim. Były w końcu łamańce językowe, oczywiście polskie - Pan Dyrektor poradził sobie nieźle. Wielką niespodzianką było nadanie tytułu “Honorowy Globtrotter” Beacie Roman-Pietras i Bhimowi Bahadurowi Tamangowi - to oni są “siłą napędową” współpracy partnerskiej szkół i koordynując program przemierzają prawie codziennie 8000 km.  W czasie spotkania padło ważne stwierdzenie, że wszyscy się uczymy: uczniowie od nauczycieli i nauczyciele od uczniów i że ważne jest, żeby nie tracić “głodu nauki”. Głód w brzuchach też został zaspokojony wspólną degustacją polskich dań i ciast. Ostatnim, bardzo ważnym punktem spotkania był mecz siatkówki. Drużyna Smoków z kapitanem nepalskim kontra drużyna Owiec z kapitanami - opiekunami Klubu Europejskiego Elżbietą Jagiełło i Ryszardem Kułagą. Smoki zostały pokonane przez Owce. Ale wynik jest nieważny. Ważna jest radość ze wspólnego wysiłku i radość ze spotkania. 

25.06.2025 

NOWE DOŚWIADCZENIA  GOŚCIA Z NEPALU

Pan Bhim Bahadur Tamang nie tracił czasu. Od pierwszego dnia swojej wizyty przez 3 dni aktywnie uczestniczył w zajęciach edukacyjnych w klasach młodszych oraz zajęciach specjalistycznych: terapii integracji sensorycznej, terapii Biofeedback, zajęciach psychologicznych. Razem z Panią Pauliną Włosińską prowadził lekcje języka angielskiego. Nie było problemu z nawiązaniem kontaktu. Uczniowie gromadnie otaczali Pana Bhima, pracowali z nim, włączali go do zabawy.

Naszego gościa zachwycił występ uczniów z klasy 4b - na przedstawienie o Panu Twardowskim pojechał do Makowa Podhalańskiego, bo akurat tam klasa pana Aleksandra Czekaja była na przedwakacyjnym tournee. Pan Bhim brał udział w spotkaniu sprawozdawczym Samorządu Uczniowskiego. Z kolei Mały Samorząd Uczniowski połączył się online z dziećmi nepalskimi - jedna i druga strona przesłała sobie listy z pozdrowieniami: polscy uczniowie pocztą tradycyjną, a kartki uczniów nepalskich przywiózł pan Bhim. Nasi szkolni nauczyciele jak zwykle pracowali perfekcyjnie i pokazali dużo technik nauczania, których nie stosuje się w szkole nepalskiej. 

Znalazł się też czas na rekreację - przejażdżkę rowerową z Dyrekcją na Wawel. Ponad 20 km jazdy z przerwą na kawę nie było problemem. Bardzo ważne było dla Pana Bhima Tamanga spotkanie z rodzicami i bardzo konstruktywna dyskusja o wychowaniu dzieci, o ich wspieraniu na edukacyjnej ścieżce. Wszyscy zgodnie stwierdzili, że Pan Bhim Tamang mógłby na zawsze zostać w naszej szkole i uczyć dzieci, pedagogów i rodziców technik mindfulness.

23.06.2025 

POWITANIE PO KRAKOWSKU

Gdy dowiedzieliśmy się, że Dyrektor naszej partnerskiej szkoły w Nepalu po kilku próbach aplikowania, otrzymał wizę turystyczną do Europy i że może odbyć wizytę studyjną w naszej szkole, postanowiliśmy, że musimy to uczcić hucznie i z przytupem. Kreatywność Dyrekcji w tej kwestii była niezwykła, a hasło przewodnie powitania brzmiało: "po krakowsku".

Jak zostało powiedziane, tak się stało.

W poniedziałek 23 czerwca 2025 roku niebiosa nam sprzyjały: niebo było błękitne, poranek ciepły i rześki. Wszyscy uczestnicy powitania ubrani w stroje krakowskie, flagi polskie i nepalskie, balony w kolorach narodowych przy wejściu do szkoły. Przybyli też goście: Pani Monika Skorupa - Starszy Wizytator Małopolskiego Kuratorium Oświaty, Pan Jacek Drabik - Dyrektor Departamentu Edukacji i Projektów Edukacyjnych, nauczycielki ze Szkoły Podstawowej nr 24 im. Himalaistów Polskich w Tychach.

Pan Dyrektor Bhim Bahadur Tamang niczego się nie spodziewał. Siedział na ławce w Parku Ratuszowym i czekał na swoją koleżankę -nauczycielkę Panią Beatę Roman-Pietras, z którą koordynuje program partnerski, bo tam się z Nim umówiła na spotkanie. Przyszła, ale nie sama - w barwnym korowodzie uczniów i nauczycieli naszej szkoły, ubranych w stroje krakowskie. Przemaszerowano uroczyście z Parku Ratuszowego na dziedziniec szkolny, gdzie czekała Dyrekcja w asyście zaproszonych gości gotowa do powitania. Pani Agnieszka Brodzik przygrywała na akordeonie. Gościa powitano po staropolsku chlebem i solą. Uczniowie z klas siódmych odtańczyli krakowiaka - układ ćwiczyli pod okiem pani Elżbiety Jagiełło. Później odbyło się spotkanie, na którym opowiedziano o projektach edukacyjnych realizowanych w szkole. Pan Bhim i Pani Beata zrobili prezentację, w której nie tylko zdali relację z realizacji zadań ich autorskiego projektu "Show me your country - under the same sky", ale skupili uwagę słuchaczy przede wszystkim na tym, jakie benefity zyskują uczniowie, nauczyciele i szkoła jako instytucja z realizacji projektów międzynarodowych o zasięgu międzykontynentalnym, a także na to, ile oni sami czerpią satysfakcji z tej pracy.

Goście uczestniczyli też w obserwacji zajęć z dziećmi, oglądnęli piękne wykonanie tańców dworskich oraz lapbooków o czasach Bolesława Chrobrego wykonanych przez uczniów klasy 2a.

Na szkolnym patio obydwaj dyrektorzy posadzili rododendrony. Dla Pana Bhima Bahadura Tamanga była to szczególnie wzruszająca chwila - rododendrony to narodowe kwiaty Nepalu. Dla naszej szkolnej społeczności z kolei jest to symbol upamiętnienia cudownej chwili zjednoczenia się, otwartości na inne kultury i tolerancji. Tych rzeczy bardzo potrzebuje współczesny świat.

27.05.2025 

DLA CHCĄCEGO NIC TRUDNEGO

Dzielą nas tysiące kilometrów. Mamy różne strefy czasowe. Czasem zmagamy się z problemami natury technicznej: a to jest przerwa w dostawie prądu w Nepalu, a to "Google meet" nie działa jak należy.

Łączy nas otwartość, kreatywność, empatia i chęć poznawania świata. Od prawie roku łączy nas też realizacja projektu edukacyjnego w ramach współpracy partnerskiej szkół.

Dzisiaj dyrektorzy obydwu szkół spotkali się online, żeby lepiej się poznać i porozmawiać o przyjeździe do Krakowa Dyrektora z Nepalu. Pan Bhim Tamang odbędzie ponad tygodniową wizytę studyjną, na którą w imieniu społeczności naszej szkoły został zaproszony przez Pana Dyrektora Tomasza Króla. W spotkaniu udział wzięła również Pani Wicedyrektor Anna Wolska oraz koordynatorki projektu, Panie Paulina Włosińska i Beata Roman-Pietras. Spotkanie przebiegało w bardzo miłej i ciepłej atmosferze. Udało się nawet zrobić wspólne zdjęcie. Zobaczymy się "na żywo" już za niecały miesiąc. W programie wizyty przewidziano dużo różnorodnych aktywności edukacyjnych.

15.05.2025 

RADOŚĆ I CIEKAWOŚĆ

RADOŚĆ - bo nasi mali nepalscy przyjaciele doczekali się szkolnej biblioteki. Miejsce na bibliotekę było, nawet regały się znalazły, ale ... nie było książek.  Pani Beata Roman-Pietras wraz z mężem podczas swojego wolontariatu zakasali rękawy, zrobili generalne porządki, za darowiznę przekazaną między innymi przez grono pedagogiczne i uczniów z naszej szkoły kupili książki na miejscu i urządzili bibliotekę. Potem dyrektor szkoły Bhim Tamang wymyślił program lekcji bibliotecznych. Urocze i ciekawe świata maluchy cieszą się z nowego miejsca, czytają książki po nepalsku i angielsku, korzystają z gier dydaktycznych. I pomyśleć, że rok temu w miejscu przeznaczonym na bibliotekę było tylko 15 książek.

CIEKAWOŚĆ - bo nasi uczniowie z Klubu Europejskiego chcą wiedzieć więcej i więcej ... Są dociekliwi. Zdziwienie ich wzbudził fakt, że wszystkie dzieci i nauczyciele w zaprzyjaźnionej nepalskiej szkole mają nazwisko TAMANG. Dlaczego tak jest? Bo w Nepalu ludność podzielona jest na społeczności - kasty. Tych kast jest w Nepalu około 130, każda posługuje się swoim językiem etnicznym i pielęgnuje swoje tradycje. Tamangowie przywędrowali do Nepalu dawno temu z terenów Mongolii i obecnie kasta ta liczy około 1,5 miliona ludności. Są wyznawcami buddyzmu. Mają swoją kulturę, obrzędy, muzykę. Są dwujęzyczni - mówią w języku nepalskim i tamang. 

Na dwóch spotkaniach z Klubem Europejskim pani Beata opowiedziała uczniom o swoich doświadczeniach w bezpośrednim kontakcie z Tamangami, o tradycjach i buddyzmie. Uczniowie poznali symbolikę tybetańskich flag modlitewnych, szukali analogii w obrzędach buddyjskich i chrześcijańskich. Nie zabrakło nepalskich przekąsek, które jedzono ze smakiem przy dźwiękach misy tybetańskiej i dzwonków.

4.04.2025 

NAUKOWO, SMACZNIE, KOLOROWO ...

Naukowo i smacznie było w klasie 2 a. Uczniowie pod kierownictwem pani Renaty Flis przez cały tydzień realizowali projekt nepalski. Samodzielnie przygotowali informacje o Nepalu w formie dużych plakatów-folderów i zaprezentowali je. Na mapie i na globusie wyszukiwali najwyższych gór, najdłuższych rzek, największych miast w Nepalu i Polsce. Porównywali kulturę i obyczaje obydwu krajów. Przygotowali też polsko-nepalskie śniadanie - zdrowe kanapki i sałatki popijane były najpopularniejszą nepalską herbatą "Masala tea". Degustowano też ser z jaka i prażoną soczewicę.

Kolorowo było w naszej partnerskiej nepalskiej szkole.

W Nepalu jest inny kalendarz niż w Europie, nazywa się on “Bikram Sambat” i wyprzedza kalendarz gregoriański o 56 lat i 8 miesięcy. Nowy rok zaczyna się w Nepalu w połowie kwietnia i będzie to rok 2082. W połowie marca kończy się w nepalskich szkołach rok szkolny. Uczniowie idą na miesięczne wakacje. W tym roku ostatnim dniem w szkole był festiwal Holi (Fagu Purmina) - Święto Kolorów. Oznacza ono nadejście wiosny i jest czasem świętowania miłości, przyjaźni oraz triumfu dobra nad złem. W tym dniu w Nepalu ludzie rzucają w siebie kolorowymi proszkami, tańczą, śpiewają i dzielą się słodyczami. Nasi przyjaciele spędzili ten dzień niezwykle radośnie.

3.03.2025 

KWIECIŚCIE I TOPOGRAFICZNIE

W Polsce mamy jeszcze zimę, w Nepalu jest teraz pora sucha - zatem w obydwu krajach jest mniej zieleni i kolorów natury. Ale w naszych szkołach tak nie jest - i w Krakowie i w Nagarkot rozkwitły kwiaty. 

W szkolnej świetlicy pod czujnym okiem pani Ani Hiro na skalę masową “wyprodukowano” rododendrony z papieru. Rododendron to ważny kwiat dla Nepalczyków - jest elementem godła narodowego. Krzewy rododendronów pięknie kwitną na wzgórzach, malowane są na ścianach budynków, ozdabiają sale szkolne. U nas w Krakowie “rododendronowa łąka” jest w holu przy wejściu do szkoły. Nie można z niej zrywać kwiatów, ale jeśli ktoś chce, może taki kwiat zrobić - instrukcja wykonania jest dostępna u pani Ani - kierowniczki świetlicy szkolnej.

Z kolei nasi mali nepalscy przyjaciele stworzyli nową, papierową odmianę tych kwiatków. Nie są białe ani różowe, tylko …. bardzo kolorowe. I “kwitną” już na ścianach w szkolnych salach - nie tracą barwy i są długowieczne. 

Stokrotek na nepalskich łąkach próżno szukać, więc uczniowie zaczęli szukać czegoś polskiego gdzie indziej. Od niedawna mają w bibliotece globus i atlasy geograficzne, więc postanowili poznać topografię nie tylko Nepalu. Palcami po globusie i po mapach zawędrowali do Europy w poszukiwaniu Polski. A gdy już ją znaleźli, zebrali ułożyli kontury mapy Polski na szkolnym dziedzińcu. I w ten oto sposób Polska przywędrowała do stóp Himalajów - a topografia himalajskich ośmiotysięczników uczniom ze szkoły w Nagarkot jest dobrze znana - widzą oni Himalaje prawie codziennie z okien swojej szkoły.

3.02.2025 

Lekcje polskiego w Nagarkot i kaligrafia nepalska w Krakowie plus bardzo miła niespodzianka.

W czasie, gdy my w Polsce "leniuchowaliśmy" w czasie świąt i ferii nasi mali nepalscy przyjaciele z Nepalu pilnie się uczyli… polskich słówek. Wyszło im to znakomicie na pierwszych takich zajęciach. Zajęcia powtarzać będą co jakiś czas - bo w nauce języków ważna jest przecież systematyczność.

Z kolei klasa 4a zaprosiła panią Beatą Pietras na dwie godziny wychowawcze, żeby porozmawiać o  Nepalu. Były zdjęcia, prezentacja strojów nepalskich, instrumentów, był też poczęstunek dla chętnych - ser z jaka. Przede wszystkim było wielkie zainteresowanie ze strony uczniów - pani Beata “została zasypana” różnymi pytaniami. Uczniowie chcieli też koniecznie nauczyć się pisać po nepalsku. Pismo nepalskie jest trudne, nawet dla uczniów nepalskich i nawet dla wychowawczyni klasy, pani Berbnadety Szklarskiej (która słynie z pięknego pisma).  Wyzwanie jednak podjęto i uczniowie doskonalili umiejętności kaligraficzne, ucząc się pisania cyfr po nepalsku. Robili to z wielkim zaangażowaniem.  

Miła niespodzianka spotkała uczestników Klubu Europejskiego. Nasi mali nepalscy przyjaciele w geście wdzięczności za otrzymane pocztówki z Krakowa zrobili zdjęcia swojej szkoły, miejscowości, okolicy, napisali pozdrowienia i takie "pocztówki" wysłali mailowo do Polski. Ich kartki zostały wydrukowane i dostarczone. Polscy adresaci byli bardzo mile zaskoczeni i wzruszeni.

19.12.2024

POZNAJMY SIĘ I JEDNOCZYMY NA ODLEGŁOŚĆ.

Emocji było sporo, gdy uczestnicy Szkolnego Klubu Europejskiego ciągnęli losy z imionami dzieci z Nepalu. Potem każdy napisał kartkę z pozdrowieniami z Krakowa, parę słów o sobie. Kartki włożono do jednej koperty, zaadresowano i ... poszły w świat.  Wszyscy trzymali kciuki, żeby przesyłka doszła. To miała być niespodzianka dla uczniów szkoły nepalskiej. Przesyłka szczęśliwie dotarła w niecałe trzy tygodnie. Nauczyciele wpadli na pomysł, że zrobią uczniom jednej i drugiej szkoły niespodziankę. Umówili się na połączenie online w tajemnicy przed uczniami. Niespodzianka się udała. Dyrektor Bhim Tamang uroczyście odczytywał adresata i odbiorcę, a ci w tym czasie podchodzili do kamery i przedstawiali się sobie - duzi z Polski i mali z Nepalu. Na koniec poznali się nauczyciele. Dla wszystkich było to niezwykłe przeżycie. 

Emocji też nie zabrakło, gdy uczniowie z Nepalu robili głosowanie na najlepszy projekt nowej flagi nepalskiej. Projekty były cztery wykonane przez uczestników Szkolnego Klubu Europejskiego. Wyniki głosowania w Nepalu były odmienne od "prognoz wyborczych" robionych przez uczniów polskich. Cóż... o gustach się nie dyskutuje. Uczniowie nepalscy w geście jedności wykonali na warsztatach plastycznych flagi polskie i nepalskie.

20.11.2024

Polonez z widokiem na Himalaje i polskie odmiany makhamali

Brzmi to egzotycznie, nieprawdaż? Ale skoro jednym z celów projektu jest między innymi pokazywanie różnorodności kulturowej, to dlaczego nie zrobić tego w nietypowy sposób.

Nasi nepalscy przyjaciele mieli w październiku przerwę wakacyjną - obchodzili dwa bardzo ważne święta: Dashain (trwało 15 dni) i Tihar (trwało 7 dni). Z okazji święta Dashain przygotowali w szkole specjalny program. Nauczyciele i każda klasa tańczyli nepalskie tańce. Uwieńczeniem tego programu było zatańczenie poloneza - polskiego tańca narodowego. Nauka kroków i figur nie sprawiła nepalskim uczniom trudności, bo Nepalczycy bardzo dużo tańczą, śpiewają podczas swoich świąt i sekwencje układów tanecznych ich tańców bywają bardziej skomplikowane. Wiedzą już coś o tym nasi uczniowie z młodszych klas, bo są w trakcie nauki nepalskiego tańca "Pani muni maccha".

Klasa 6a z kolei tworzyła nowe odmiany kwiatu makhamali. A jest wyjątkowy kwiat i ma szczególną cechę - nie więdnie przez długi czas i zachowuje swój piękny purpurowy kolor. W trakcie festiwaluTihar Nepalczycy obchodzą Bhai Tika. Jest to święto sióstr i braci. Siostry zakładają w tym dniu girlandy z makhamali na szyje swoich braci i kupują braciom słodycze, a bracia obdarowują swoje siostry drobnymi prezentami. Rodzeństwo modli się o długie, zdrowe i szczęśliwe życie. Uczniowie z 6 a na lekcji języka polskiego najpierw próbowali odgadnąć znaczenie słowa "makhamali", a po zapoznaniu się z nepalską tradycją, wymyślili nową odmianę, przypisali tej odmianie nową symbolikę i określili, komu może być ofiarowany ten kwiat.

2.09.2024

Początki

Wraz z nowym rokiem szkolnym 2024/25 Szkoła Podstawowa z Oddziałami Integracyjnymi nr 105 w Krakowie rozpoczyna współpracę ze szkołą w Nagarkot w Nepalu. Nagarkot to kolonia, którą stanowi około 1000 gospodarstw rozrzuconych po malowniczo położonym wzgórzu o tej samej nazwie. Kolonia położona jest 32 km na wschód od Kathmandu, stolicy Nepalu. Przy dobrej pogodzie ze wzgórz Nagarkot można zobaczyć Mount Everest. Szkołę w Nagarkot od Krakowa dzieli odległość ponad 7 600 km drogą lądową. Skąd więc pomysł na nawiązanie współpracy ze szkołą z „drugiego końca świata”?

Wszystko zaczęło się dwa lata temu na łączach internetowych.  Pani Beata Roman-Pietras, nauczycielka języka polskiego, przygotowując się do obchodów roku Wisławy Szymborskiej stworzyła projekt międzykulturowej interpretacji poezji naszej noblistki. Do projektu wraz ze swoimi uczniami dołączył pan Bim Tamang, dyrektor szkoły w Nagarkot. Po zakończeniu realizacji tego projektu nauczyciele z Polski i Nepalu zaczęli wspólnie on-line realizować inne tematy, nadając zajęciom charakter uniwersalny i międzykulturowy.

W sierpniu tego roku pani Beata Roman-Pietras wraz z mężem odbyła prawie miesięczny wolontariat w zaprzyjaźnionej szkole w Nepalu. Była to jej prywatna inicjatywa, którą z wielką radością wsparło grono pedagogiczne SPzOI 105 w Krakowie, organizując zbiórkę pieniędzy na przybory szkolne dla uczniów z Nepalu. Za zebrane środki kupiono na miejscu książki, artykuły papiernicze, mundurki szkolne. Państwo Pietrasowie od podstaw urządzili bibliotekę szkolną - wykonali mnóstwo prac porządkowych. Bardzo dużo czasu spędzali z uczniami, prowadząc zajęcia z języka angielskiego, muzyczne, sensoryczne, taneczne, przybliżając tym samym kulturę polską na tle tradycji europejskiej. Współpracowali z nauczycielami szkoły, wymieniali się doświadczeniami. Towarzyszyli też dzieciom w drodze powrotnej ze szkoły do domów. Spotykali się z rodzicami i lokalnymi władzami. Był to intensywny czas, który zaowocował chęcią rozszerzenia współpracy i nadania jej rangi formalnej w ramach partnerstwa szkół.

Program współpracy już jest napisany. Tytuł programu: "Pokaż mi swój kraj - pod wspólnym niebem". Realizowany będzie ze strony polskiej przez klasy nauczania początkowego oraz Szkolny Klub Europejski, a ze strony nepalskiej przez całą społeczność szkolną, bowiem do malutkiej szkoły w Nagarkot uczęszcza tylko 22 uczniów w wieku 3-10 lat. 

Uczniowie będą poznawać geografię, historię, kulturę swoich krajów, będą też tańczyć, gotować, czytać legendy, uczyć się podstawowych zwrotów po polsku i nepalsku. Nauczyciele z kolei będą wymieniać się doświadczeniami w zakresie metod nauczania i technik pracy na odległość - wszystko bowiem dziać się będzie on-line.  

Pierwsze spotkania on-line inaugurujące współpracę już się odbyły. Mamy nadzieję, że to międzykulturowe "sieciowanie" i poznawanie oraz dostrzeganie kulturowej różnorodności będzie dla uczestników projektu doskonałą nauką tolerancji i szacunku wobec innych kultur.